انجمن روانپزشکی آمریکا می‌گوید:
اختلال بیش‌فعالی و کم توجهی تقریبا پنج درصد از کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و تقریباً نصف آنها این علائم را به بزرگسالی منتقل می‌کنند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری تخمین می‌زنند که در نمونه‌های جامعه کوچکتر تعداد حتی بیشتر باشد، علاوه بر این بسیاری از بزرگسالان مبتلا به این اختلال هرگز تشخیص داده نشده‌اند.
واضح‌ترین نشانه بیش‌فعالی، “عدم تمرکز” است. این بدان معناست که به راحتی حواس شما پرت می‌شود، گوش دادن به دیگران در مکالمه، غفلت از جزئیات و انجام ندادن کارها یا پروژه‌ها برای شما دشوار است.
در حالی که افراد مبتلا به اختلال بیش‌فعالی اغلب به راحتی حواس پرت می‌شوند، اما ممکن است چیزی به نام تمرکز بیش از حد نیز داشته باشند. فرد مبتلا به بیش‌فعالی می‌تواند چنان درگیر چیزی شود که بتواند از هر چیز دیگری در اطراف خود بی‌اطلاع باشد.
این نوع تمرکز باعث می‌شود که بتوانید به راحتی زمان را از دست داده و از اطرافیان خود چشم‌پوشی کنید، این می‌تواند منجر به سو تفاهم در روابط شود.
زندگی گاهی می‌تواند برای همه آشفته به نظر برسد ، اما فردی که بیش از حد مبتلا به اختلال بیش‌فعالی است به طور منظم تجربه زندگی پر‌تلاطم‌تری را دارد، این می‌تواند نگه داشتن همه چیز را در جای مناسب خود با سختی همراه کند.
یک فرد بزرگسال مبتلا به این مشکل ممکن است با برخی از مهارت‌ها مشکل داشته باشد، از جمله مشکلات در بررسی کارها و مشکل در نظم‌دهی آنها به روشی اصولی.
یکی دیگر از مشکلات این افراد مدیریت‌زمان است این مسئله خود باعث بی‌نظمی می‌شود، بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی اغلب در استفاده موثر از وقت خود مشکل دارند. آنها ممکن است کارهای مهم را به تعویق بیندازند ، برای رویدادهای مهم دیر ظاهر شوند یا وظایفی را که خسته‌کننده می‌دانند نادیده بگیرند، آنها ممکن است در تمرکز بر آینده یا گذشته مشکل داشته باشند – “اکنون” برای آنها اغلب جالب توجه است.
انسان ممکن است گاهی اوقات چیزها را فراموش کند ، اما برای فرد مبتلا به کم‌توجهی ، فراموشی بخشی از زندگی روزمره است.
این می‌تواند شامل فراموشی منظم باشد، جایی که چیزی را قرار داده‌اید یا تاریخ‌های مهمی را که باید نگه دارید، بعضی اوقات فراموشی ممکن است آزار‌دهنده باشد، نتیجه نهایی این است که فراموشی می‌تواند به مشاغل وروابط آسیب برساند زیرا می‌تواند با بی‌احتیاطی یا کمبود هوش اشتباه گرفته شود.
علائم افراد بیش‌فعال
تکانشگری در فرد مبتلا به این اختلال از چند طریق قابل مشاهده است:
- قطع صحبت دیگران
- نامناسب بودن از نظر اجتماعی
- عجله در انجام کارها
- اقدام بدون توجه به عواقب آن
- مشکلات عاطفی، مشکلات عاطفی درمان نشده می‌تواند عوارضی را در روابط شخصی و شغلی ایجاد کند.
- تصویر ضعیف از خود، بزرگسالان مبتلا به این بیماری اغلب نسبت به خود انتقادپذیر هستند، که می‌تواند منجر به یک تصویر ضعیف از خود شود، این امر تا حدی به دلیل عدم توانایی آنها در تمرکز و همچنین سایر علائمی است که ممکن است در مدرسه ، کار یا روابط ایجاد مشکل کند.
بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی ممکن است این مشکلات را به عنوان شکست شخصی یا عدم موفقیت بدانند،که باعث می‌شود آنها خود را به یک دید منفی ببینند.
- بی انگیزگی، این مشکلی است که معمولاً در کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی مشاهده می‌شود و اغلب نمی‌توانند روی کارهای مدرسه تمرکز کنند، در بزرگسالان نیز ممکن است اتفاق بیفتد.
به عنوان یک بزرگسال مبتلا به اختلال بیش‌فعالی، ممکن است احساس کنید موتور شما خاموش نمی‌شود، اشتیاق شما برای ادامه حرکت و انجام کارها هنگامی که نمی‌توانید بلافاصله کاری انجام دهید می‌تواند منجر به ناامیدی و اضطراب شود. اضطراب یکی از علائم رایج این اختلال است زیرا ذهن تمایل به تکرار وقایع نگران‌کننده دارد.
