کابوس شبانه

کابوسهای شبانه و چگونگی کنار آمدن با آنها
کابوسهای شبانه میتواند هم برای والدین و هم برای کودکان مشکل ایجاد کند. کودکان مبتلا به اضطراب پس از کابوس دیدن اغلب با فریاد از خواب بیدار میشوند یا به اتاق مادر و پدر میدوند. به عنوان یک پدر و مادر اولین غریزه شما این است که بخواهید کودک خود را آرام کنیدکه کاملاً قابل درک است. روشی که از طریق آن کودک خود را آرام میکنید که با این مشکل کنار بیاید، بهترین راه برای کمک به او در کنار آمدن با اضطراب در مدت زمان طولانی نیست.
والدین وقتی کودکشان کابوس شبانه میبیند معمولاً چه میکنند؟
بیشتر والدین استراتژی زیر را در پیش میگیرند:
از کودک خود میخواهند کابوس را توصیف کند.
به من بگو چه اتفاقی در کابوس افتاد …”
به کودک خود اطمینان میدهند که همه چیز خوب است.
“نگران نباش، هیچ هیولایی وجود ندارد.
“هیچ اتفاقی برای من و بابا نیفتاده است. میبینی که ما هر دو اینجا هستیم و شما را خیلی دوست داریم.”
مشکل این کار زمانی است که از کودک خود میخواهید کابوسهای شبانه را با جزئیات برای شما توصیف کند در واقع حافظه او را زندهتر میکنید، فرزند شما به احتمال زیاد کابوس را به یاد می آورد، اگر کودک شما کابوس را به خاطر بسپارد، احتمال اینکه او دوباره همان کابوسهای شبانه را داشته باشد زیاد است.
راهکارهای مقابله با کابوسهای شبانه
به سراغ فرزند خود بروید، احتمالاً اولین غریزه شما این است که وقتی کودک از خواب بد ناراحت است به اتاق او میروید، دقیقاً همان کاری که شما باید انجام دهید. شما میخواهید مطمئن شوید که میتوانید در کنار فرزند خود باشید تا روش مقابله مورد نظر را پیش بگیرید.
شما باید چیزهای مختلفی داشته باشید که به فرزند خود بگویید یا انجام دهید تا به فرزندتان کمک کنید تا از پس کابوسهای شبانه برآید. برخی از نمونهها عبارتند از:
- “به صورت خود نگاه کن! صورتت عرق کرده است! به دستشویی برو و صورت خود را بشوی.”
- “تو واقعاً ناراحت هستی، بیا در مورد یک مسئله خوب حرف بزنیم چطور در مورد اینکه فردا چه کاری باید انجام دهیم برنامه ریزی کنیم؟ چه نوع کارهای سرگرمکنندهای میتوانیم انجام دهیم؟”
- “فردا صبح چه چیزی دوست داری برای صبحانه درست کنم؟”
- “آیا فیلمهای جدیدی وجود دارد که بخواهی آنها را ببینی؟”
- “آخر هفته چه کاری انجام دهیم؟
- ” نفس عمیق و آرام بکش تا برای خوابیدن مجدد آماده شوی.
کنار آمدن با کابوسهای مکرر، برای کودکانی که خیلی اوقات کابوسهای شبانه میبینند یا نوجوان شما که دوست دارد خودش به تنهایی با کابوس کنار بیاید راهکارهایی وجود دارد از جمله:
- پس از اینکه به فرزندتان کمک کردید تا حواس خود را از کابوس شبانه چند بار منحرف کند، توضیح دهید که وقتی بیشتر از اینکه به رویا فکر کنی روی چیزهای دیگر تمرکز کنی حافظه خواب از بین میرود.
- وسایل نزدیک تخت را برای کودک خود فراهم کنید که ممکن است حواسپرتی خوبی باشد، به عنوان مثال فرزند شما میتواند موارد زیر را داشته باشد:
o کتابی برای دیدن
o یک آلبوم عکس
o یک مجله
o موسیقی برای گوش دادن
نوجوانان باید از همان ابتدا تکنیکهای گمراهکننده خود را انجام دهند، میتوانید به او بگویید چرا حواسپرتی بهتر از تمرکز روی کابوس است.
صحبت در مورد کابوس باعث تقویت تصویر می شود، این باعث ترسناکتر شدن حافظه میشود و احتمال اینکه خواب در شب بعد تکرار شود بیشتر است. اگر خونسردی خود را حفظ کنید و کودک خود را به فکر کردن در مورد چیزهای دلپذیرتر ترغیب کنید به از بین رفتن حافظه رویا کمک میکنید.
به نوجوان خود یادآوری کنید که رویاها و کابوسها نمیگویند چه اتفاقی در آینده خواهد افتاد، آنها فقط رویا هستند، آنها هیچچیز مهمی در مورد شما یا اینکه واقعاً اتفاق بدی برای شما یا خانواده شما خواهد افتاد نمیگو یند و به این شکل فرزند خود را به آرامش دعوت کنید.