کنترل اضطراب راهی برای بهبود بی‌اشتهایی
برای فردی که قصد بهبود بی‌اشتهایی دارد، از اولین نکاتی که می‌تواند به او کمک کند تلاش برای دستیابی به کنترل اضطراب است. طبق مطالعه‌ای در مجله روانپزشکی آمریکا، اختلالات اضطرابی، به ویژه وسواس فکری- عملی اغلب با اختلالات خوردن اتفاق می‌افتد و مدیریت اضطراب ممکن است به افرادی که با بی‌اشتهایی دست و پنجه نرم می‌کنند کمک کند.
برخی از راه‌های کمک به کنترل اضطراب عبارتند از:
- آرام کردن بدن و روان مانند ماساژ یا یوگا
- مراقبه
- به اندازه کافی خوابیدن
- روی تنفس تمرکز کنید.
- از بین بردن محرک‌هایی مانند کافئین
اگر فرد در یک برنامه درمانی باشد، آگاهی از اختلالات اضطرابی و سایر مسائل ذهنی همزمان مانند افسردگی می‌تواند به درمانگر کمک کند تا درمان را برای رفع این مسائل نیز تنظیم کند. در بعضی موارد، حتی ممکن است دارو برای کمک به کنترل علائم اضطراب که به رفتارهای بی‌اشتهایی کمک می‌کنند، تجویز شود.
برخی دیگر از ترفندهای ظاهراً ساده که ممکن است به فرد کمک کند انگیزه‌های رفتارهای نداشتن اشتها را مدیریت کند عبارتند از:
- خلاص شدن از شر لباس‌های “لاغر” که بر ظاهر بدن تأکید دارند.
- تلاش برای جلوگیری از مشاهده مداوم بدن
- مشاهده و تلاش برای غلبه بر میل به کمال‌گرایی در سایر زمینه‌های زندگی
- پرهیز از وب سایت های طرفدار آنورکسیا یا طرفدار آنا و سایر منابع “تنفس ضعیف”
- انجام فعالیت‌های لذت بخشی که حواس شما را از افکار ظاهری بدن پرت می‌کند.
- وقت گذراندن با دوستان و خانواده ای که رابطه سالمی با غذا دارند.
- پیوستن به یک گروه پشتیبانی از دیگران که در حال بهبودی از اختلالات خوردن هستند.
تحقیقات در مجله بهداشت روان چالش‌های خانوادگی را که ممکن است در یک اختلال غذایی مانند اشتها نداشتن ایجاد یا از آن ناشی شود، مورد بحث قرار می‌دهد. بعضی اوقات، اختلال در عملکرد خانواده می‌تواند بخشی از موارد منجر به این اختلال باشد.
در این حالت، یکی از مهمترین کارهایی که اعضای خانواده می‌توانند انجام دهند درگیر شدن در معالجه عزیزانشان است.
تاثیر خانواده‌درمانی بر درمان بی‌اشتهایی
خانواده درمانی بخش مهمی از درمان نداشتن اشتها است، زیرا می‌تواند به ایجاد پویایی‌های جدیدی کمک کند که بیشتر از نگرش‌های سالم در مورد غذا و درک بدن برای همه اعضای خانواده حمایت می‌کنند، حتی اگر بی‌اشتها نباشند. پرداختن به این موضوعات می‌تواند به فرد و به طور کلی خانواده در درک و مدیریت رفتارهایی که می‌توانند در بروز این اختلال موثر باشد کمک می‌کند.
نکته دیگر این است که بسیاری از مبتلایان به کم اشتهایی به سایت‌های طرفدار آنورکسیا یا همان بی‌اشتهایی عصبی می‌روند زیرا در آنجا احساس توانایی بیشتری برای ابراز ترس و مشکلات خود دارند.
بر اساس این ایده، خانواده و دوستان می‌توانند با کمک به هر نوع قضاوت برای فردی که با اشتها نداشتن دست و‌پنجه نرم می‌کند، کمک کنند.
مطالعه‌ای در مجله بین‌المللی اختلالات خوردن از تجربه تعدادی از متخصصان تغذیه ثبت شده ایده‌های ارائه شده به عنوان مفیدترین موارد در این مطالعه شامل:
- تعیین نیازهای خاص فرد و پاسخگویی مستقیم به آنها از طریق درمان
- آموزش علائم سو‌تغذیه و اینکه علائم با بازیابی وزن از بین می‌روند.
- هدف گذاری وضعیت بدن سالم به جای وزن سالم
- تهیه یک برنامه غذایی بر اساس آنچه مشتریان قبلاً می خورند.
- اصلاح اطلاعات غلط و باورهای نادرست در مورد غذا، متابولیسم و وزن سالم
- کمک به مشتریان در درک پیامدهای سلامتی و خطرات بی‌اشتهایی و سو تغذیه
- آموزش مشتریان و خانواده‌های آنها در مورد جنبه های بیولوژیکی و ژنتیکی این اختلال
- درگیر کردن اعضای خانواده در درمان
درج این عناصر با درمان‌های توصیه شده سنتی فوق می‌تواند به انگیزه بهبودی فرد کمک کند، که برای جلوگیری از تمایل به بازگشت به رفتارهای اضطرابی و بی‌اشتهایی بسیار حیاتی است.
